Ölüyor kalbim her gün ağır ağır
Çok sevipte ayrılınca..
Yanıyor içim,yanıyor cayır cayır
Belki aşıksan benim gibi hala..
Ölüyor kalbim her gün ağır ağır
Mustafa Ceceli – Es
Anladım bu son durak
Beni anılarla yalnız bırak
Tutmam gereken bir matemim var
Hislerim var unutmam gereken
Yanar yanar durur
Kalbim kan ağlar ağlar durur
Senin bende kalan günahın var
(more…)
Mustafa Ceceli – Aman
Senden öncesi var elbette
Sonrası da olur muhtemelen hayat bu bilinmez
Hadi gel bak içime uçurumdan daha derin
Öyle bir iz ki bıraktığın kolay silinmez
Özlemim gökyüzü kadar uçsuz bucaksız
Özlemim tuzdan çok topraktan telaşsız
Ne önemi var unut gitsin kim haklı kim haksız (more…)
Mustafa Ceceli – Oyun Olmazdı Aşkla
Kapandı gözlerin ve aktı yaşların
O son bakışına indi çatık kaşların
Loş bir ışık vurdu o mahzun haline
Son pişmanlık duyuldu, koptu alkışların
Oysa oyun olmazdı aşkla
Sözle bakışlarla yaşla
Yıllar bir anda bitecek
Ve aşk bir yanıp sönecek
Şimdi senin bu sürdüğün de sefa mı?
(more…)
Mustafa Ceceli – Alametifarika
Sen aşk-ı şahikasın, teksin harikasın
Kalbime nakşedilmiş alametifarikasın
Ben canana kul köle ruhum bir çöle
Ebedi hapsedilmiş unutulmuş biçareyim ben
Bir değil bin kere yanmışım sana ben
Mustafa Ceceli – Rahat Rahat
Senin yüzünden ayrılık
Yakalarsa tutar beni
Şevkime ruhuma eziyet olur
Zaten bütün acılar yeni
Çiğnemeden yutar beni
Yanıma yönüme özüme sözüme
(more…)
Mustafa Ceceli – Sevgilim
Sevgilim, saçlarını tarayıp gerdanını okşayıp
Ninniler söyleyip dizlerimde uyutsam seni
Sevgilim, kadere aldanmayıp kağıt olup kalem olup
Mutlulukla bir son bulup en sonuma yazsam seni
(more…)
Mustafa Ceceli – Bir Yanlış Kaç Doğru?
Yaralandığımı görmüyor musun?
Düşmanız gibi davranıyorsun
Bir yanlışım kaç doğrumu götürüyor?
Gururun arkasına saklanıyorsun
Ardına kadar açık gönülden sevene bu gönül
Bize bir adım gelene biz koşarız bir ömür
(more…)
Mustafa Ceceli – Aşk Döşeği
Kıvranırsın acılar içinde
Kendin ağlar kendin söversin
Hiçbir şey gözün görmez olur
Dünyaya perde çekersin
Parçalarsın kendini
(more…)
Mustafa Ceceli – Zillerime Basıp Kaçıyor
Unutamıyor insan hatta deniyor defalarca
Daha da boğuluyor sanki aşkın sonsuzluğunda
Beceremiyor insan terkedip gitmeyi
Kalbinden söküp atmayınca